Per persoon gooien we gemiddeld meer dan 22 kilo glasafval per jaar weg. En dan rekenen we het glas met statiegeld niet mee. Dat is natuurlijk best veel! Gelukkig is glas een soort afval dat zeer geschikt is voor recycling. Eén kilo glas in de glasbak levert namelijk één kilo aan nieuw glas op. En dat kan eindeloos, want glas verliest nooit kwaliteit. Door glas te recyclen sparen we dus grondstoffen als zand, kalk en soda en dat zorgt voor een lagere CO2-uitstoot. Maar ook besparen we tot wel 25% aan energie, want glasscherven smelten veel sneller dan nieuw glas. Om glas te kunnen recyclen, moet het thuis wel in de glasbak gegooid worden. PreZero zorgt na de scheiding in de glasbak voor de inzameling, sortering en verwerking. Zo worden jouw glazen flessen weer opnieuw glazen flessen.
Tips voor het scheiden van glas
Staan er bakken met aparte gaten voor wit, bruin en groen glas? Gebruik die dan ook: gooi de juiste kleur in de juiste bak. Veel recyclebedrijven maken van de specifieke kleur glas uit de glasbak namelijk weer dezelfde kleur glas. Wij hebben een installatie die het glas zelf op kleur kan sorteren, maar dat is niet overal. Voor alle andere fabrieken geldt dus: hoe beter het glas gesorteerd is, hoe meer energie en grondstoffen er bespaard worden.
Etensresten in de fles of pot zijn geen probleem. Voor de recycling is het belangrijk dat het glas leeg is, maar omspoelen of afwassen kost onnodig veel energie en water.
Kijk goed naar wat voor soort glas het is: is het een verpakking? Dan mag het in de glasbak. Een wijnglas, spaarlamp of ovenschaal is bijvoorbeeld geen verpakking. Die mogen dus niet in de glasbak.
Glas met doppen en deksels mag gewoon in de glasbak. Dat geldt ook voor kurken. Maar let op: alleen het metaal wordt opnieuw gerecycled tot metaal. Kurk kan helaas niet gerecycled worden, maar plastic wel. Wil je dus de plastic deksel wel recyclen? Draai deze dan van de pot af en doe de deksel in de bak of zak voor plastic verpakkingen, blik en drinkpakken (pbd).
Wat gebeurt er met mijn glasafval?
Van de circa 20 kilo aan verpakkingsglas die iedere Nederlander jaarlijks gebruikt, komt zo’n 85% in de glasbak terecht. Dat is zo’n 336 miljoen kilo glas, waarvan we nieuw glas maken. Zo kan een wijnfles gewoon weer een wijnfles worden. En het lege potje babyvoeding weer een nieuw potje. Maar hoe gaat dat?
Nadat we jouw glasafval inzamelen, brengen we het naar een overslagstation. Vervolgens gaat het glasafval naar een sorteerstation. Daar wordt het in kleine stukjes gebroken en halen optische scheiders en magneten alle vervuiling eruit, zoals plastic, porselein en metaal. Ook sorteert de installatie op kleur. Vervolgens worden de schone glasscherven gecontroleerd en gaan ze naar de glassmelter, waar we het glas omsmelten. Hiervan maken we dan weer nieuwe glazen producten, zoals flessen en potten.
Door op deze manier glas te maken, besparen we veel energie en grondstoffen, die nodig zijn voor het maken van nieuw glas. En het mooie is, dat glas eindeloos kan worden gerecycled. Van iedere kilo oud glas kunnen we letterlijk een kilo nieuw glas maken. Keer op keer. Toch belandt nog steeds 15% van het verpakkingsglas bij het restafval. En dat is jammer, want dit glas komt in de verbrandingsinstallatie terecht en wordt dus niet gerecycled.
Meer weten over glas
In 2014 is in Nederland 526 miljoen kilo verpakkingsglas op de markt gebracht. Hiervan was 83% verpakkingsafval bij mensen thuis, zónder statiegeld. 335 miljoen kilo daarvan werd gerecycled en hergebruikt, dit is 78%. Tegenwoordig komt al meer dan 85% van het glas uit huishoudens in de glasbak terecht. Het gaat dus steeds beter.
Helaas komt bijna 15% nog altijd in het restafval terecht.
Glas in cijfers
526 miljoen kilo
verpakkingsglas op de markt in 2014
78%
hiervan werd gerecycled en hergebruikt
85%
komt tegenwoordig in de glasbak terecht
De geschiedenis van glas
De glasbak is een vertrouwd beeld in de Nederlandse gemeenten. En dat is niet voor niks: de geschiedenis gaat meer dan 40 jaar terug.
Het begint allemaal in 1971, met het initiatief van de dames Riemens en Kuijper van de Milieubeweging Zeist en Omgeving. Zij onderzochten of de glazen verpakkingen herbruikbaar waren. Hun belangrijkste motivatie was dat het zonde was om een goede grondstof weg te gooien. Zo zamelden zij ook de net afgeschafte centen in. Ze weten afspraken te maken met een glasverwerker (Maltha) en een transporteur (Dorrestein). De eerste container wordt geplaatst en de glasinzameling loopt meteen storm. Al gauw worden in de omgeving, en later ook in Rotterdam, door inwoners containers geplaatst. Al snel neemt glasverwerker Maltha het initiatief over en maakt afspraken met Nederlandse gemeenten om nog meer containers te plaatsen. In 1978 wordt symbolisch de ‘eerste’ glasbak in Den Bosch geplaatst.
De groei van de glasinzameling gaat gestaag door. In 1995 spreken overheid en bedrijfsleven af dat in 2000 maar liefst 90% van het glas dat op de markt wordt gebracht gerecycled moet worden. Dat leek een goed streven, maar het tegendeel bleek waar. Met ongeveer 25.000 glasbakken in Nederland recyclen we momenteel niet meer dan 85 %.
Meer over andere afvalstromen
Meer over gft
Meer over hout
Meer over restafval
Meer over pbd
